..republika krwi

Drugie bodajże spotkanie z tym niemieckim browarem. Fajne logo, od razu czeka się na jakąś petardę. No i cóż.. Jest poprawnie. Czyli w sumie dobrze, ale właśnie tej petardy brak. Brakuje tej amerykańskości na przykład. Tak zachowawczo z tymi aromatami wyszło, zamiast nowej fali - poprawny, pijalny ale. Kolor jasnozłoty, nieco ciemniejszy od słomkowego. Solidna gruba piana, estetyczny lacing. W aromacie jakieś białe owoce czuć, dynię? Trochę niebezpieczna apteczna nuta się pojawiła, ale może to moja wada ;) Smak poprawny, bez zarzutu, goryczka, grapefruity, najpierw słodowość. Aha, bardziej wytrawne niż gorzkie. Dobrze, poprawnie, szkoda, że szału jednak nie ma.

Gdybyście nie wiedzieli, a jednak chcieli to wiedzieć, to zacytuję z dzisiejszego wykładu: "Na Księżycu panuje smutna atmosfera".

..z beczką na głowie

No niestety, po większej ilości zachwytów nad produktami Dr Brew - zapał lekko ochłonął. Coś nie pyknęło. Chociaż ta opinia w sumie do innych piw się raczej odnosi, niż do tego BW. Ale i tu czegoś mi brakuje.. Tym bardziej, że (dla odmiany chyba?) oprócz kwaśnych i słonych - właśnie BW jako styl doceniać zaczynam. Ładna barwa, bursztynowa i opalizująca. Aromat - słodowo? chlebowo? owocowy, z nutą słodyczy. Piana szybko opada. Smak pełen wielu treści - od słodyczy, przełamanej goryczką, zioła lekkie, biszkopty.. Fajnie, jest bardzo pijalnie. Brakuje mi tu jednak.. Hm, jak to ująć.. Esencji. Treści. Mocy?

- Kubuś, co robisz?
- Sam nie wiem,